E. du Perron
aan
G. ter Braak

Brussel, 19 april 1931

Brussel, Zondagavond.

Beste Truida,

Menno en Bouws zijn nog geen 2 uur weg. We hebben den middag doorgebracht in een stupiede inrichting in het Bosch, na tevergeefs geprobeerd te hebben City Lights te zien. Er waren wel andere films, ‘maar al die fransche talkies’, zegt Bouws; neen hoor, dat is niets voor een rechtgeaard lid van de Liga. Die Liga-opvoeding is iets heerlijks, en voorbestemd om nèt zoo idioot te worden als het programma van de nette vreemdelingen in Parijs b.v. - om goed Fransch te horen (en te leeren) moet je naar de Comédie Française; dat andere theater, ter afwisseling en als amusement, is ook veroorloofd, maar dat àndere, en dàt b.v.: o foei! Zoo gaat het hier ook: je hebt de hééle groote kunstrealisaties, origineel van conceptie, zuiver van rhythme en zoo meer (Eisenstein, Poedovkin, de absolute film natuurlijk, en Turksib) - moèt je absoluut gezien hebben! - je hebt de betere ontspanningsfìlms (Sous les toits de Paris en desnoods Halleluja) èn je hebt de vele ‘slechte’ films, waar je voor je fatsoen gewoon niet naar tòe kan! - Gevolg: je gaat naar het Bosch en ziet ee-nige leelijke bazaarjuffrouwen ronddraaien met eenige afzichtelijke, d.w.z. sterk door de imbeciliteit gemarkeerde galants (of is het ‘galanten’?) en je krijgt het koud, omdat dit gedraai zich in de open lucht afspeelt. Dus zijn de heeren met een vroegeren trein vertrokken, wschl. overtuigd dat de Zondag ook in Brussel een vervelende dag is. Maar dat viel misschien nog te bewijzen.

Nu je brief.

Allereerst, verklaar me een mysterie. Wat beteekent:‘’? Het is de aanhef van je brief. Ik heb er met pijnlijk gefronsde blikken op gestaard. ‘B.E.’? ‘L.E.?’ of gewoonweg ‘L.S.’? Of is het een geheimschrift dat iets moet uitdrukken: ontevredenheid bijv.? Truida dear, be charming en schrijf precies neer wat je denkt. Dus ook niet zinnen als ‘de weemoed vanwege het feit dat - maar dat doet er ook niet toe’. Òf je vertrouwt me en schrijft me alles, òf je doet het niet en verzwijgt me ook het begin.

Diederik van Teylingen is ook een zéér mooie naam! Volgens je verdere beschrijving moet het iemand zijn als een betere (jonkheerlijke) Roland Varno.1726 Het teveel van sommige ontmoetingen ook zonder kaartjes - ook daar ben je mysterieus.

Vera met iets meer Garbo-achtigheid. Ik geloof dat het ònmogelijk is. Een vrouw kan ook niet blond en bruin tegelijk zijn, zonder zooiets te worden als ‘donkervaal’. Men heeft dus te kiezen. Overigens breek je ook hier af, en nog wel terwijl je zegt dat je lust hebt om alles op te schrijven wat je in het hoofd komt. Deedt je het maar! Je overweging over de mogelijkheid (de eenige nog wel!) van een huwelijk is anders alleraardigst. Dat komt nu van zoo'n gebeuren Menno-Gerda. We zullen hierover nog wel eens praten als je wilt. Maar dit vooruit: geen enkele waarheid is werkelijk waar - vooràl niet in gevallen als dit. Ieder spel van twee is een nieuw spel, met bijna geheel nieuwe regels. Schud dus gerust alle onaangename indrukken van je af; jij bent Gerda en je ‘pardner’ is hoogstwschl. heelemaal Menno niet. Dus die ‘sympathie gemengd met verliefdheid’ - hoèveel sympathie en hoeveel verliefdheid en op welke uren van den dag? - is ook een sprookje, al klinkt het erg nuchter en rationeel. De echte sprookjes zijn zooveel mooier!

‘Zou ik aanleg hebben om gek te worden?’ Als Jo D. bijv.? Neen. Ik zou er mijn hand voor in het vuur durven steken, zooals de dappere menschen zeggen. Maar ik wil wèl van je weten waarom je op die gedachte kwam en waarom je daarmee eindigde. Schrijf je het me? Een hand van je

Eddy

P.S. De Ridders komen als luxe-boekje bij Stols uit. Hoe moet de opdracht daar luiden? zeg jij het. Hierbij de keuze: Voor G. - Voor G.t.B. - Voor Geertruida. - Voor Geertruida ter Braak. - Er komen plaatjes in van John Buckland Wright, wschl. heel goed voor dit genre. Menno heeft Vera voor je meegenomen. Ik kom 29 dezer bij jullie.