E. du Perron
aan
G. ter Braak

Brussel, 23 april 1931

Brussel, Donderdag.

T.L. (dit beteekent Truida lief, of Truidalief, het is een klein verschil van accent).

Een paar antwoorden maar op sommige punten, want over een weekje, den 29^en 's avonds, zie je me in Rotterdam.

Voor de opdracht lijkt mij ‘G.t.B.’ beter dan voluit. Ik weet niet precies waarom; het is een gevoel dat meer rekening houdt met de factor Truida, dan met mijzelf. Als ik dus voor jou kiezen moet, kies ik dit.

Waarom ik Vera schrijf inpl. v. Wera? Omdat het Vera is. Alleen Hollanders, die geneigd zijn om een v als een f uit te spreken, schrijven Wera zonder het gevoel te hebben dat zij ridicuul zijn; vandaar ook vele andere w's in Russische namen: Poedowkien, Dostojewski, en zelfs Azew! Terwijl je op andere momenten een f, en zelfs twee f's ziet staan. Een v zal wel de juiste overgang zijn (naar verkiezing uit te spreken!) maar zeker in Vera. Die v is een zachte v die naar de w neigt, maar geen w wordt; ‘Fera’ zal toch wschl. alleen de dochter van den bakker zeggen. Maar misschien dat ook mevr. ‘Pop’ Buning1736 in verzoeking kwam, en dat zij toen op aanraden van ‘Jobs’.... men weet nooit met die samenwerkende artiesten-echtparen!

Ik heb gisteren zeer tot mijn ongenoegen die kunstrijke Romance Sentimentale van Eisenstein gezien. Ik verdraai het gewoonweg mij door zooiets te laten beetnemen. Ik schrijf er een groote ontboezeming over aan Menno; ook bestemd voor Bouws. Wij gaan samen - met of zonder de filmconnoisseurs - naar een slechte film, hè Truida? Een absoluut ònkunstzinnige. Kijk er vast naar uit!

In dat portretgeschenk1737 van our dear Bows (ik wist dat het komen zou) is iets paradoxaals, dat ik grappig vind, en toch ook iets touchants. Alleen, het zou zijn geworden: het portret van den Huisvriend van Mijnheer en Mevrouw. Nu Gerda weggebleven is en jij gewoonweg gebleven, mist het de helft van zijn bestemming. Maar je zou dit onmiddellijk kunnen veranderen door je met Bouws te verloven. Ik krijg dan een kaartje met

Verloofd:
GEERTRUIDA TER BRAAK
en
EVERARD BOUWS

wat toch ook lang geen slechte indruk maakt! En als de verloving in een huwelijk verandert, hoeft er alleen nog maar een nieuwe bestelling op te volgen voor Willink, n.l. het portret van Mevrouw E. Bouws née Ter Braak. En jullie ‘beschermengel’ van heden is dan kortweg jouw ‘engel’ geworden, om in aartsvaderlijken en Catsiaanschen trant te spreken. - Ik ben erg benieuwd het conterfeitsel te zien. Maar eigenlijk vind ik Bouws geen man (meer) voor een portret; hij moest zich laten vereeuwigen per absolute film.

Tot ziens. Ik hoop dat ik je nog met de bijbehoorende chocolaadjes in R. mag feliciteeren; misschien - wie weet - mogen we er samen nog op klinken met een cocktail, of zeg: met een punch à la romaine... Een hand van je

E.