J. Greshoff
aan
E. du Perron

Schaerbeek, [24 december 1933]

B. E.

Hein P. zal je schrijven. Het zal wel gaan met een beetje handigheid. Ik kan me begrijpen dat je des duivels bent over Johannes Zielmooij. Hij gaat mij al 15 j. op de zenuwen. Trouwens zulk gebazel lees ik nu tegenswoordig principieel niet meer. Neen je begrijpt me niet. Het uitnoodigen van Urbaan, staat gelijk met het uitn. v. Coster. Ik bedoelde dus àls men v. Vl. zijde diè idioten uitnoodigt onder de naam Forum, dan is dat alsòf de Nederl. zich zou aan vullen met géne idioten.

Wien de Goden willen verderven, slaan zij met blindheid! Ik vind V.v.Vr. een halfgod vergeleken bij de platte, provinciaalsche streber als M.R., die de Vlaamsche litt. onder zijn leiding wil ‘samenbrengen’ en die pas bemerkt dat Forum bestáát, wanneer hij het voor zijn persoonlijke litteratuurpolitiek misbruiken kan. Ik begrijp niets van je. Bij de één laat je niets over je kant gaan, en van de ander - waarom? - excuseer je of verdoezel je de miezerigste arrivisten trucjes. Ik vond en blijf vinden: het voorstel v. M.R. te Rotterdam is ignobel, bewijst dat hij nooit iets in ‘Forum’ begrepen heeft en dat hij met maar één ding dag en nacht bezig is: zijn Phosithie in de Vláámsche letterwereld. Net iets voor jou! En toch, omdat zijn haar zoo aardig krult, accepteer je dat als zoete koek. O inconsequentie uw naam is E.d.P.

Bep doèt het tóch zeker voor De Gids! Jany is toch altijd even vriendsch.

Met veel liefs,

als altijd

jullie

Aty en Jan

Je kopy is al verzonden. Aangeteekend, Ik vind het best dat je dat boek aan Batten hebt gegeven.

De 100 frf zijn ontvangen. De juffrouw werkt stug door. Truida komt bij ons in huis. Vergrooting verzonden. Op Forum zal ik bieden. Over de munten zal ik TV opbellen.

Met heel veel voor Bep van ons beidjes, gehéél

je Jan.

Hein P. was verdomd gezellig en geschikt. Kansen Menno by nauwkeurige overweging 40 %

Zie ommezijde

Nog één woord. De vriendschap van jou is een precaire kasplant. By het minste of geringste windstootje is het er mee uit. De kameraad moet verdomd braaf zyn en goed op passen en dag en nacht op zijn quivive zyn anders wordt hy met snelheid geëxecuteerd en ‘uitgestooten’. Ik houd de vriendschap voor een solider product, dat heel wat westerstormen kan doorstaan. Er moet moord en doodslag gebeuren voor ik my van een kameraad kan losmaken. Dat is niet een theorie of zoo. Dat is een gevoelsquaestie, waar ik niets af of toe kan doen. En het is vooral geen verdienste.

Ik ben met iemand als Jobs zóó verbonden, dat ik ondanks duizend ernstige bezwaren toch altyd, een beetje achteraf geduwd, een sterk gevoel voor hem in me ontdek. En zelfs betrap ik me zoo nu en dan voor een restant van teederheid voor Van Krimpen, die ik een ploert vind.

Het spijt me. Zoo is het. Hier sta ik, ik kan niet anders.

En wat me de omgang met jou wel eens bemoeilykt, het éénige wolkje!, is dat gevoel van: als ik morgen iets doe wat Zed. niet bevalt dan leg ik er ook uit!

Dat is geen mop en niets overdreven. Met myn stryd tègen jouw onverdraagzaamheid, stryd ik vóór myn vriendschap met je, die my zeer ter harte gaat.