vorige 
Roode Dinsdag
door Jef Last
Er is een vlek op het damasten laken,
een roode vlek tusschen het tafelzilver,
een vlek die kaatst in de kristallen roemers;
een roode bloedvlek naast de blanke schalen
er is een bloedvlek op uw tafel, Majesteit!
Er is een bloedvlek op de blanke peluw
van 't statiebed met goud versierde lijsten,
een roode vlek tusschen de veeren kussens,
een roode vlek onder de kanten spreien,
er is een bloedvlek op Uw peluw, Majesteit!
Er is een bloedvlek op Uw manifesten
op 't wit papier met 't koninklijke wapen
een roode vlek boven het roode lak,
er is een roode bloedvlek voor Uw oogen,
als Gij de pen neemt om Uw naam te zetten.
Er is een bloedvlek op de schoone straten,
waarlangs Gij rijdt in Uw vergulde koets
een vlek op het gelaat van Uw ministers,
een bloedvlek op het kussen van Uw troon,
er is een bloedvlek ou Uw handen, Majesteit.
Er is een bloedvlek van Uw ondrdanen
van 't volk dat honger lijdt bij Uw regeering,
er is een bloedvlek die een bloedzee wordt
een roode zee van wrekend roode vanen,
er is een bloedplas voor Uw poorten, Majesteit!