De Prijs van Brabant
R. Herreman gelauwerd

DE Vlaamsche prijs voor letterkunde genaamd de Prijs van Brabant is voor 1928 toegekend aan onzen medewerker R. Herreman. Ongetwijfeld zal deze onderscheiding den trouwen lezers van Den Gulden Winckel vreugde doen, wijl zij maand in maand uit hebben kunnen lezen, welk een dichterlijke geest Herreman is, niet alleen in eigen productie, doch ook in fijn voelen en waardeeren van de gaven van anderen. Onverdeeld werd hem den Prijs van Brabant toegewezen - iets wat de laatste jaren niet meet gebeurd was - hetgeen bewijst de hooge waardeering voor zijn werk.

Herreman is Dichter. Hij houdt zich buiten politiek. Zijn regeeren houdt op in de werkelijkheid. Hij heerscht uitsluitend over de poëzie. Hij gaat daar vooraan in de gelederen, maar is tevens een scherp strafrechter voor zijn gezellen, naast een dapper strijder voor hun vrijheid.

Zijn eerste verzen - nauwelijks zestien jaar oud - publiceerde Herreman in ‘De Witte Kaproen’, het Vlaamschgezinde weekblad van Alfons Sevens. In '14 verscheen samen met Maurice Roelants de eerste bundel ‘Eros’, waarvoor de dichters de pseudoniemen Ray Vere en Maurice Minne hadden gekozen.

Eveneens in samenwerking met Roelants verscheen in 1916 een tweede bundel, Verwachtingen getiteld, die tooneelschetsen bevatte.

In 1921 verscheen het eerste nummer van Het Fonteintje, aanvankelijk bedoeld als klein album, doch tweemaandelijksch periodiek werd. Het bedoelde uitsluitend scheppend werk te brengen, als een stil protest tegen allerlei strekkingen en tendenzen, die links en rechts tot uiting kwamen. Herreman was één der voornaamste leiders van Het Fonteintje en daarin verschenen ook zijn belangrijkste gedichten.

Reeds in '26 kreeg Herreman een deel van den jaarlijkschen prijs, voor zijn tooneelstuk, Pimpels de Zon, een soort humoreske in verzen, thans werd hem de prijs in zijn geheel toegekend voor zijn bundel, die waarschijnlijk ‘Tusschen wolken en aarde’ zal heeten.