vorige 
[p. 1147]
Liefde tot de Duisternis
Angst, angst, mijzelf heb ik naakt gezien,
het land en de steden zullen mij wonden.
Toen ik niets zocht heb ik alles gevonden,
en nu ik toegrijp voel ik alles ontvlien.
Alleen mijn eigen kreet houd ik nog vast,
slechts wat ik mis kan mij gansch vervullen,
dat mijn duisternis mij nu komt omhullen,
dat zij als een zee van rouw om mij wast.
R. Herreman