wegraken! Je bespreking valt ditmaal niet mee; ik zal je een doorslag sturen om te laten zien wat het geworden is. Je citeert te veel, en nog iets: voor de N.R.C. moeten citaten vertaald worden, tenzij een heel enkele keer, bij uitzondering als het kort is.
Greshoff zegt me dat je uit zijn naam kunt schrijven naar de Groene Amsterdammer - bij den heer Moussault - of je daar reportage (‘neutrale reportage’ heet dat) kunt doen. Ze zijn n.l. bezig deze Groene te ‘regenereeren’.
Je stuk over Magre zal je wel beter liggen dan over dat vrouwenboekje. Hoe het zij, zend het me spoedig. En ook over Angélina en de rest. Eind dezer maand ga ik misschien voor 3 weken naar Bretagne om daar Ducroo106 af te maken, want hier lukt het me niet. Die aant. over het Congres heb ik nu stopgezet. Ik leer perzisch en moèt Ducroo afmaken, een mensch kan niet alles tegelijk doen en dan nog slapeloos zijn tegelijk!
Hart. groeten van steeds je
EdP.
Het lijkt me niet aardig als ik je zeg wie je beticht van onder het ps. Seres107 te schrijven. Dat houd ik dus maar geheim. Spreek je nog eens met Ter Braak over een bespr. in Forum van het boek van De Kom?
‘Beste Gans, hierbij doorslag en je eigen copie, “ter leeringe”, en vergeef ons dat we al overtikkende de waarde van vele dubbeltjes hebben laten vervallen! Ik voel me gedrongen je met nadruk mee te deelen dat de “zeer sterke intelligentie” van M.A. uit je copie verdwenen is onder het overtikken, niet uit vrouwelijke jalouzie mijnerzijds maar op initiatief van Eddy!
Ik herinner me uit mijn eigen litteraire kritieken van vroeger dat je altijd veel te veel geneigd bent om citaten tegen elkaar uit te speien uit pure verrukking over een formule waar je het mee eens bent (jij hier Lawrence). Of het zoeken van “groote verbanden” in de sexual-psychologie. Maar dat is toch meer iets voor het genre Blocnote-klein-formaat dan voor een boekbespreking, merk je dan weldra. Veel groeten, Bep
P.S. De arme Marcelle heeft het slecht met haar mannen getroffen, de breedgeschouderde Jean Prévost schijnt haar ook al niet gelukkig te maken, hoewel hij haar vele spruiten heeft bezorgd.’