E. du Perron
aan
De Wereldbibliotheek (P. Endt)

Parijs, 28 november 1934

Parijs, 28 Nov. 1934

Zeer geachte heer Endt,

Van onze bevitters kunnen wij het meeste leeren. Ik krijg van alle kanten ‘wenken’ over mijn vertaling en houd met alles rekening: de meeste van deze ‘wenken’ bestaan uit schoolmeesterseigenwijsheden zonder eenig belang voor het nederlandsch, waarin ik ook Malraux' eigenaardigheden heb willen weergeven; maar af en toe blijkt dat er nog zeer storende drukfouten staan, hier en daar is zelfs een tusschenzin weggevallen, en op blzij 337 zelfs een heele alinea met een zinnetje van Kyo! Het is absoluut zeker dat ik deze weggevallen zinnen vertaald heb, want ik herinner ze mij heel goed; ik ben alleen niet zeker ervan dat ik ze op de eerste proef al niet gemist heb, misschien zijn ze op een revisie weggevallen. (Ik zeg dit omdat ik andere weggevallen zinnen, tot op de 2^e revisie, heb aangegeven; maar het kàn zijn dat deze mij direct zijn ontgaan: als ik mijn vertaling ook nog woord voor woord met het fransch had moeten confronteeren zou ik nooit op tijd klaar zijn geweest.)

Hoe het zij, ik vind dit zelf allesbehalve prettig, en zal het heele boek nu bij stukken en brokken nog eens doorgaan, en ook mijn voordeel doen met wat géén beunhazerij is in de kritiek. Specialisten als Premsela en zoo zullen ook nog wel in het openbaar loskomen. Misschien wilt u mij op een gegeven moment wel een pakje ingekomen recensies sturen (ik zelf zie hier weinig); waarna ik u een compleet herzien exemplaar zal toesturen, met het oog op een eventueele 2^e druk. Ik veronderstel dat het u evenzeer ter harte gaat als mij om een zoo mogelijk ‘volmaakte’ vertaling van dit boek te geven, als het tot een herdruk komt.

Met vriendelijke groeten, hoogachtend,

EduPerron

Nu ik u toch hierover schrijf, kan ik er ook wel bij zeggen dat het mij speet dat u die opdracht, en nog wel in zoo groote letters, erin hebt gezet; voor zoover ik weet heeft geen van de andere vertalingen die overgenomen, en hier is het wel erg of ik mijn vertaling aan mijzelf opdroeg. Ik zou bovendien niet ‘voor E. d P.’ vertaald hebben, maar ‘aan...’, wat een kleinigheid is, maar toch de nuance wegwerkt die er nu is, als zou het boek ‘voor mij geschreven’ zijn. Maar als u het nu in een herdruk weglaat, is het misschien alsof Malraux en ik ons intusschen gebrouilleerd hebben... Enfin, de drukfouten zijn ernstiger!