vorige 
E. du Perron
aan
H. Marsman
Bellevue, 23 maart 1933
Bellevue, Donderdag.
Beste Henny,
Dit in haast - tusschen ‘de bedrijven’ door!
Het fragment dat je aan Menno zond: Soirée, vond ik werkelijk nogal slecht. Het is erg onhandig-Hollandsch van schrijftrant, en ernaast, als beeld van de Fransche ‘wereld’, - misschien lijkt dit alles erger, omdat het een fragment is, ik herinner me bv. dat De Verzoening der Beesten2605 van Van Wessem mij rot leek apart, en later heel goed in het verband met de rest; maar daarom juist, stuur liever een heeleboel en laat ons de fragmenten kiezen. Ik vraag natuurlijk niets liever dan er zooveel mogelijk van te plaatsen, ook als het niet was om je pecuniair bij te staan.
Je brief aan De Kring2606 is best, al heb je het toch wel erg lang gemaakt voor dat zoodje bij elkaar. Ik heb er mij erg mee geamuseerd, en zie de lui van de directie er al over delibereeren. Maar iets Don Quichotterigs zit er wel in - dat maakt het wschl. juist zoo sympathiek.
Ik schrijf hard aan Ducroo. Dumay, Ducroo, wat een mooie namen. Het lijkt niets op Dumay, stel je gerust. Je onderschat anders sterk de stijl van Dumay, en zelfs wat Menno te zeggen heeft - maar ik denk dat dit komt door de versnippering in het tijdschrift.
Die Fransche juffrouw van Vic2607 is mij totaal onbekend. Maar de opinie van Vic over proza-werken is voor mij (na Dekker, Henriëtte van Eyck, juffrouw Josselin de Jongh(!)2608 en God weet wie nog meer) ‘nietig en van onwaarde’.2609 Dus, ik zal ernaar informeeren, maar stel je er in Godsnaam niets van voor. De titel is al afschuwelijk!
Arthur Ducroo alleen doe ik zeker niet. Maar misschien vind ik een geheel andere titel.
Wat zijn die ‘pieken’ van Donker in het Bulletin?2610 Kan je ze me niet eens sturen? Ik zie hem graag ‘piekend’. Mijn Uren zijn officieel nog niet uit, en met Stols is het altijd hetzelfde. Zoodra ik de 2 boeken2611 heb, stuur ik ze je. Bep komt niet meer tot lezen voor haar plezier en zal je de Radetzky-marsch spoedig terugzenden.
Hartelijke groeten, ook between the wives,
en de hand van je E.
La Condition Humaine van Malraux wordt ongetwijfeld het grootste boek van de heele Fransche literatuur sinds jaren, en zeker van dezen tijd en van zijn generatie. Het wordt wel 2 × zoo goed als Les Conquérants; het is veel rijker nog en veel afwisselender door de verschillende personages, het is volkomen ‘rijp’, zelfs voor Malraux, die Les Conquérants op zijn 26e jaar schrijven kon. Maar ook hier zie ik hoe de publicatie in tijdschrift de boel verwateren en verzwakken kan.
