E. du Perron
aan
A. van Schendel-de Boers en C. van Schendel

Milaan, 24 januari 1929496

Milaan. Buffet v/h station.

Lieve Annie,497 Ik heb de boeiendste gesprekken aangehoord in den trein en er als een uil in doodsnood bij gezeten. Helaas! dat ik maar de helft verstond... Nu zit ik in het buffet en denk met weemoed aan de Florentijnsche verwarmde kamer, de lieve menschen, de sofa, en de rhum die mij ontgaat. Ik heb haast dit land te ontvluchten en mijn zoete herinneringen! Nogmaals dank voor alles. Je

Eddy

Lieve Kennie, Ik heb zóóveel gegeten dat ik het dîner één uur gerekt heb. Nu nog twéé uren. - Heb je één oogenblik aan me gedacht? (Oogenblik = de tijd die voor de oogen noodig is om een blik te werpen.) Studeer braaf! (A.V.)