E. du Perron
aan
P. van Ostaijen

Brussel, 7 maart 1928

Brussel, Woensdag.

Beste P.v.O.

Ik zend je vandaag wat beters: vier ‘chroniques italiennes’ van Stendhal. Intussen, La Révolte des Anges is een super-France! Er zijn ogenblikken dat het lijkt op een goede Willy.310

Met het boek van Hellens311 heb ik niet de minste haast (maar dan ook niets). Ik hoop dat het je niet verveelt... Zend me echter Si le grain... terug, als je het toch tweemaal gelezen hebt.

Dumont-Wilden is misschien beroerd, maar de Prince de Ligne is een heerlik individu. Je moet van hem lezen: Mes Ecarts en Fragments de ma Vie, die wemelen van de geestige zetten en opmerkingen van een man van de wereld (met ogen en een brein). Men kan Ligne met Stendhal vergelijken, als mens, dus met Beyle als je wilt. Hij heeft een hoop geschreven ook, maar weinig literatuur.

Vriamont - die ik tot dusver twee maal heb gezien (en die mij ongeveer hetzelfde zei als jou) - lijkt me een aardige baas. Hij heeft iets Rabelaisiaans: hij is vol leven en ik geloof dat het fond eerlik is. Hij vroeg me hoe je het maakte, in welke omgeving je zat, enz. - ik heb hem daar een beeld van gegeven waaruit hij afleidde dat je je o.a. geweldig moest vervelen: en zo kwamen we op die boeken. Ik geloof dat hij spontaan en zonder enige bijbedoeling heeft gehandeld. Dat is al wat ik je van hem te zeggen weet.

Dinger heeft Stippellijn achtergehouden; maar ik zal je een drukproef sturen. Ingesloten een ander lekkernijtje: je cadeau aan mij wekt bij velen dichterlike neigingen! Ik had gedacht iets te schrijven van:

enz.

en te eindigen met zoiets als:

en natuurlik:

Maar laat maar.

Houd je goed en schrijf me als je een beetje kan. Geloof me steeds met ferme 5,

Je EdP.