Boekenschouw

Vertaalde roman

Erich Maria Remarque, Het Droomkasteel, vert. van R. Blijstra. - N.V. Uitg. Mij. Enum, Amsterdam.

Gevoeligheid - uiterst sympathiek kenmerk van nagenoeg elken jeugdroman - vinden wij ook voor honderd procent terug in Remarque's ‘Droomkasteel’, een werk, dat het uitgesproken stempel der jeugd verraadt en waarover de schrijver (ten onrechte o.i.) thans bloost. Want, dat hij alle nog bereikbare exemplaren opkocht en snoodelijk liet vernietigen, inplaats van ze te voegen aan zijn overigen litterairen inboedel... soit... de homo scribens heeft in het algemeen meer dwaze streken uitgehaald.

Dr. Herbert Lewandowski, een der weinige bezitters van Remarque's eersteling, schreef een inleiding bij deze Nederlandsche vertaling, waarin hij den nadruk legde op het jeugdige idealisme, dat den schrijver heeft bewogen, - een vingerwijzing, die in geenen deele als een vorm van excuus dient uitgelegd te worden. De romantiek van ‘Droomkasteel’ heeft in ons nuchtere contemplatieve land over het algemeen geen ‘gunstige pers’ gehad, om deze kwalijk riekende uitdrukking maar eens te bezigen. Onverdiend toch! Want romantiek, toebehoorende aan een voorbije generatie, verplaatste ons waarlijk niet tot vervelens toe in die ‘hoogere sferen’ waarin een jong dweepziek auteur pleegt te belanden, alvorens, en voor goed, in het litteraire Nirwana te verzinken.

Wel verre van aan dit boek buitengewone eigenschappen toe te dichten, zou het anderzijds een grove laatdunkendheid zijn geen oog te willen hebben voor al de opene gave sentimenten die Remarque tot het opbouwen van zijn Droomkasteel noopten.

In ‘Droomkasteel’ den gelauwerden auteur van ‘Van het Westelijk front geen nieuws’ of ‘Den weg terug’ te kunnen vermoeden, zou voor den grootsten optimist een onmogelijkheid zijn. Te dieper beseft men, dat deze oorlogskinderen van een anderen Remarque stammen en dien bespreken wij hier niet.

Sj. Br.