vorige 
[p. 640]
Fernando Po
Stil stuk oerwoud op een steile kust
Waar rondom de aarde is weggestort
In een zee die 't wrevelig omgordt,
Zijn heet blauw tot witte branding bluscht.
Planten, boomen kampen om gebied,
Ander leven is hier uitgesloten,
Naar het vasteland gevlucht in booten:
Holle stammen die het woud uitstiet.
Palmen rekken boven 't struikgewoel,
Lange stammen, als een rechte spoel,
Dragen als een starre groene vlam
Bladerkronen op aan heuvelkam.
Op de helling heerscht het zwijgend woud.
Waar het eiland oprijst uit de reven
Is 't alsof een kreet van dreigend leven
De oertijd oproept, landing tegenhoudt.
J. Slauerhoff