[p. 72]

37. (2775) E. du Perron aan J. Gans: Parijs, 10 december 1935

Parijs, Dinsdag.

 

Beste Gans, Ik schrijf maar kort, ik heb de handen vol en moet dan ook nog allerlei menschen zien. Je vraagt me of je plan153 ‘onwaardig’ is. Allerminst! Je vraagt me niet of het mij uitvoerbaar lijkt. Best: want ik had moeten antwoorden dat dit absoluut Hoffmann-poëzie is. Maar probeer het, ik ben benieuwd met hoeveel abonné's of je vertrekt; 5 is nog geen 50. En gesteld dàt je er 50 krijgt, hoe lang zullen ze abonné blijven? Ik vraag me ook af of je niet àl je djd zult noodig hebben om die 50 menschen te bedienen, zóó dat ze het gevoel hebben die fl. 3,- in de maand vergoed te hebben. Maar ik wil er liever niet aan denken, want dat doe jij wel.

Een vriend van mij154 is naar Indië vertrokken en heeft beloofd dat hij krachtig werk zou maken van een baan voor mij. Als hem dat lukt, ga ik. In afwachting doe ik hier wat ik nog doen kan.

Vraag aan Ter Braak het boek van Stirner, Der Einzige und sein Eigentum155 (als je het nog niet kent). Ik lees het nu en voel me bepaald gesterkt, door dit onbaatzuchtige egoïsme.

‘La tolérance’ kan ook de wijsheid zijn; wat is er eigenlijk tegen? Gelijk hiermee stuur ik je Fermina.

Met hartelijke groeten,

 

je EduP.

153Gans speelde blijkbaar eind 1935 al met het idee zelf een tijschrift te beginnen. Of het tijdschriftenplan waarop Du Perron reageert, hetzelfde is als het later verwezenlijkte plan voor Ce vice impuni, la lecture is niet duidelijk. Voor meer informatie over Ce vice impuni, la lecture, zie Willem Maas, De onbestrafte zonde van Jacques Gans. Eem bloemlezing uit Ce vice impuni, la lecture. Amsterdam 1992.
154Ferdinand [Ferdy] de Grave (1899-1945), een schoolvriend van Du Perron uit Batavia met wie Du Perron altijd contact is blijven houden.
155Max Stirner (1806-1856), Der Einzige und sein Eigentum.
vorige | volgende in deze correspondentie
vorige | volgende in alle correspondentie